Richard Beckhard ve Rubin Harris, 1977'de yayınlanan "Organizational
Transitions: Managing Complex Change" isimli eserlerinde Beckhard&Harris
denklemi olarak bilinen değişim denklemini yayınladılar. Değişim koşulları
ancak aşağıdaki denklemin gerçekleşmesi durumunda oluşmaktadır:
Memnuniyetsizlik x
İstenilebilirlik x Uygulanabilirlik> Değişime Direnç
Şimdi, denklemin her bir öğesini açıklayalım ve değişimde neden
ona ihtiyaç olduğunu inceleyelim:
• Memnuniyetsizlik
- Bir sosyal sistemde değişim gerçekleşmeden önce sistemin üyeleri mevcut
durumdan memnun kalmamalıdır. Eğer genel olarak bireyler durumdan memnun iseler,
kimse muhtemelen kendini değişime motive hissetmeyecektir.
Memnuniyetsizliğe örnek olarak, rekabet baskısı ("Pazar
payı kaybediyoruz") veya işyeri baskısı olabilir ("Satış işleme
yazılımımız günde birkaç kez çöker"). Memnuniyetsizlik, insanları mevcut
durumdan rahatsız eden herhangi bir faktör olabilir.
• İstenilebilirlik
- Önerilen çözüm veya alternatif çekici olmalı ve insanlar bunun ne olduğunu
anlamalıdır. Sistem üyeleri, değişiklik sonrasında nasıl bir şey olacağına dair
açık bir vizyona sahip değilse ve değişimin neden daha iyi olacağını düşünüyorlarsa
muhtemelen bunu gerçekleştirmek için istekli olmayacaklardır. Vizyon daha net,
daha detaylı ve anlaşılabilir hale
getirilirse, bireylerin değişimle hemfikir olabilme olasılıkları yükselir.
• Uygulanabilirlik-
Sistem üyeleri değişikliğin gerçekçi ve uygulanabilir olduğuna ikna olmalıdır.
• Değişime Direnç
- Değişime karşı direnç, insanların değişimle ilgili inançlarınıgösterir
("Yeni bir sistem olağan dışı iş süreçlerimize uymaz"), herhangi bir
değişikliğe karşı inatçılık ("Bu saatten sonra yeni bir sistemi kullanmayı
öğrenmek istemiyorum"), ilişkilerin
bozulması ve statü kaybı korkusu “bizim yeni bir lidere ihtiyacımız yok”
Bu üç unsurun arasında
arasında çarpıcı bir ilişki olduğu için bir öğe eksikse, bu değişkenin
değeri sıfır olur ve bu durumda denklemin her iki tarafının da sıfıra eşit
olacağı anlamına gelir. Arzulanan değişim gerçekleşmez.
